Het Lam Gods

Wat mij betreft staat de slager van Sutherland op nummer 1 met stip! Er is helemaal geen scoringslijst of competitie maar als die er was geweest dan had de slagter, Zuid Afrikaans voor slager, met ruime voorsprong gewonnen van alle andere attracties en bezienswaardigheden hier in dit afgelegen Karoo dorpje.

De slagerij waar iedereen uit de wijde omgeving, dat is een paar honderd vierkante kilometer, zijn dagelijks vlees haalt, staat aan de rand van dit dorp en houd het midden tussen een kleine boeren schuur en een inloopkoelkast. Verlicht door een paar TL buizen, ingericht met een paar vrieskisten. In de achterwand bevind zich een groot raam waarachter zo’n 50 geslachte lammeren aan roestvrij stalen haken, blauw verlicht een macaber decor vormen. Allemaal even groot, allemaal even dood. Achter een kleine toonbank met een jaren 70 kassa en voor de zekerheid een kleine zakjapanner, hangt een prijslijst. Bees (rund), lam, skaap en vark. Per kg heel, half dier of per onderdeel. Duidelijker kan niet. Ik kijk mijn ogen uit. Geen showvitrine gevuld met voorgesneden stukjes vlees met wat groenplastic frutseltjes ertussen of voorgemarineerde liflafjes of in spek gerolde gehaktballen (gatverrrr). Nee, niets van dat z.g. keurslager gedoe. Als ik in mijn gebrekkige Zuid Afrikaans niet helemaal duidelijk kan maken wat ik wil dan wijs ik dat gewoon op een grote, in plastic gesealde tekening aan en hoeveel ik daarvan wil. vervolgens gaat er een bevel naar achteren en een minuut later ligt mijn bestelling vers gesneden op de toonbank. Je ziet niet hoe en waaruit er gesneden wordt maar het voelt 100% vertrouwd. Hier wordt alleen kwaliteit geleverd.

De slager zelf eet zo te zien al zijn leven lang heel veel van zijn eigen vlees, van de beste kwaliteit en van de vetste soort. En hij is een vakman. Dat zie je zo. Hoe hij onze bestelling controleert, goedkeurt en doorschuift naar de kassa getuigd van jarenlange kennis van zaken.

Achter deze kassa zit de vrouw van onze vakman. Zij is een nogal opvallende verschijning in deze winkel van dode handelswaar. Eind veertig, pikzwart geverfd kort geknipt haar, buitendorpse kleding en opvallend opgemaakt. Je zou denken dat ze de film Cabaret met Liza Minnelli een paar keer te vaak heeft gezien. In deze vergelijking zie ik die twee opeens voor mij in een heel intieme situatie, johooo… een spontane wegtrekker zeg! Héél raar omdat mee te maken in een vleeswinkel in Sutherland.

Dit dorpje staat nou niet bekend om belangrijke geschiedenis of bezienswaardige objecten. 250 km verwijderd van het dichtstbijzijnde stadje ligt het midden in de Groot Karoo en telt het naast de zojuist omschreven onderneming 2 supermarkten, nou ja, zeg maar slecht verlichte loodsen met wat rekken hoogstnoodzakelijke kruidenierswaren, 3 drankwinkels (!) en 1 kerk. Die kerk overigens is 100 jaar geleden gebouwd op een groei die nooit heeft plaatsgevonden. Als het hele dorp anno 2016 in dit godshuis plaatsneemt dat is die nog niet voor een kwart gevuld.

Naast deze meest noodzakelijke winkeltjes zijn er vanwege het dichtbijgelegen sterrenobservatorium bij een aantal particulieren hier Bed & Breakfast bordjes op de muur geschroefd. Om wat bij te verdienen. Dat observatorium geeft rondleidingen en om hier te komen heb je al een dag nodig. Dus is een overnachting noodzakelijk. Wij hebben voor een paar dagen zo’n B&B geboekt en volgens mij zijn we al sinds een half jaar de enige gasten in dit dorp.

Wij zijn hier voor een week Karoo ervaring. Ook voor die sterrenwacht, dat is mooi meegenomen maar vooral voor de beleving. Hoe is het nou als het de héle dag echt stil is. Hoe voelt het als je ’s nachts zo’n deken van sterren boven je hoofd hebt. Hoe ervaar je het opeens ruisen van een boom als dat het enige is wat je hoort. Dat is best wennen moet ik zeggen. Dat is in het begin zelfs een beetje eng. Maar het went en na 2 dagen voelt het lekker. Verslavend lekker zelfs. Zeker als je na 5 dagen weer de bewoonde wereld in gaat en mee moet doen aan verkeer en andere drukte.

Ik concentreer mij nu volledig op mijn aankoop, Karoo-lam van de beste kwaliteit. Dit lammetje heeft alleen maar bosjes gegeten. Want dat is wat de Karoo is. Duizenden vierkante kilometers lage struikjes met weinig groen maar kruidig van smaak. En dat proef je. In het vlees maar zeker ook in dat vetrandje. En die kleur en die versheid… Ik herpak me, het gaat alweer wat beter. Het water loopt me uit de mond. Vanavond gaat die ’s een keer niet op de braai maar in een klont bruisende roomboter. Godallemachtig, als je dit één keer geproefd hebt dan weet je waarom er in dit dorp een veel te grote kerk is gebouwd. Voor dit lam natuurlijk, het Lam Gods!

Daarom staat wat mij betreft de slagter aan de top van de attractielijst Sutherland. Dat er helemaal geen nummers 2 en 3 zijn, dat hier werkelijk geen reet te beleven is ‘dat maak nie saak nie’.

Nr. 1. Met stip!